Lahanpanichya Aathavani Essay in Marathi: लहानपणीच्या आठवणी म्हणजे मनाचा खजिना असतो. शाळा, खेळ, दोस्ती, दंगा यांचं एक विलक्षण जग असतं. शाळेच्या पहिल्या दिवशीची आठवण आजही मनात ताजी आहे. पहिल्या दिवशी आईच्या हाताला घट्ट धरून, मनात खूप भीती आणि उत्सुकता घेऊन मी शाळेत गेलो होतो. शिक्षकांचा तो पहिला धीर देणारा स्पर्श अजूनही आठवतो. शाळेतील ती गोष्टींची गोणी आणि नव्या मित्रांच्या ओळखीचं सुख; हे सगळं नवखं असलं तरी त्यात एक वेगळं समाधान होतं.
लहानपणीच्या आठवणी मराठी निबंध: Lahanpanichya Aathavani Essay in Marathi
दर रविवारी, माझ्या मित्रांसोबत आम्ही घराच्या मागच्या बागेत जाऊन फुलं गोळा करत असू. पावसाळ्यात पावसात भिजून येण्याची धमाल, अंगणातल्या मातीचा सुगंध आणि त्यात केलेले किल्ले अजूनही आठवले की चेहऱ्यावर हसू येतं. त्या दिवसांत खेळात हरवून जाणं, कधी जिंकणं तर कधी हरणं, पण एकमेकांसोबत हसणं आणि रडणं, या सर्वच गोष्टींनी माझं बालपण सुंदर केलं.
शाळेतील खास आठवण म्हणजे वार्षिक क्रीडा स्पर्धा. जिंकायचं याची धडपड, अभ्यास आणि खेळ यांचा समतोल साधायची कसरत हे सगळं आता हसतखेळत वाटतं. पण त्यावेळी प्रत्येकच खेळात भाग घेणं ही मोठी गोष्ट होती. आजही त्या धावण्याच्या स्पर्धेतले श्वासोच्छ्वास आठवले की मन त्या आठवणीत पुन्हा रमून जातं.
वास्तविक पाहता, लहानपणीच्या आठवणींमध्ये त्या काळातील साधेपण, निष्पापता आणि स्वप्नांचा उधाण असतो. त्यावेळी जगाचं ज्ञान कमी असतं, पण आनंदाची खात्री मात्र पक्की असते. त्या काळातलं प्रत्येक क्षण हे एका अनमोल अनुभवाप्रमाणे मनात जपून ठेवलेलं असतं. त्या आठवणींमध्ये हसणं, रडणं, खोड्या आणि तंटे असं सगळं काही असतं, पण त्यात एक निरागसता आणि सत्य असतं.
आता मोठं झाल्यावर ते दिवस आठवले की खरंच मन कधी आनंदी होतं तर कधी हळवंही होतं. पण या आठवणींमुळे लहानपणाचा सुवर्ण काळ मनातल्या मनात जिवंत राहतो.
शेतकऱ्याची आत्मकथा मराठी निबंध: Eka Shetkaryachi Atmakatha Marathi Essay
प्रामाणिकपणाचे महत्त्व मराठी निबंध: Pramanik Panache Mahatva Essay in Marathi
1 thought on “लहानपणीच्या आठवणी मराठी निबंध: Lahanpanichya Aathavani Essay in Marathi”